Το μονοπάτι ξεκινά από ένα πέτρινο, τοξωτό γεφυράκι. Ελίσσεται ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση, πλάι σε φουντωτούς θάμνους και κάτω από δέντρα που συχνά κρύβουν τον ουρανό.
Ξύλινες πινακίδες, αυτοσχέδια σκαλοπάτια εκεί όπου το μονοπάτι γίνεται απότομα κατηφορικό και ζωγραφισμένα στο χέρι βελάκια δείχνουν τον δρόμο. Το κελάρυσμα του νερού που καλύπτει τον ήχο των βημάτων στο πρώτο μισό της διαδρομής δίνει σιγά σιγά την θέση του στον θόρυβο του καταρράκτη. Μέχρι που, πίσω από την τελευταία στροφή του μονοπατιού, ο θόρυβος δυναμώνει και το σκηνικό αλλάζει, από βαθυπράσινο σε τιρκουάζ.
Μια φυσική πισίνα βγαλμένη από την κινηματογραφική Γαλάζια Λίμνη γεμίζει από τα νερά του καταρράκτη ο οποίος πέφτει με θόρυβο από τα βράχια που την πλαισιώνουν. Ένα ξύλινο γεφυράκι την διασχίζει, επεκτείνοντας την διαδρομή. Κάπως έτσι πρέπει να μοιάζει ο παράδεισος, σκέφτεσαι. Μέχρι να δεις τον δεύτερο καταρράκτη της Νέδας και να αλλάξεις γνώμη.
Διαβάστε περισσότερα στο in2life.gr